seriale-asd

Tak, tylko jak do nich napisać z ofertą? I że tylko te dwa, bo skoro najphil mówi, że to tyle pracy, to nie dam rady więcej. Ale ten tutaj serial i "Chicago Fire" bym ogarnął, bo są tego warte. I bym tym samym zadośćuczynił mojej negatywnej opinii. Mówiłem już, że te nasze forum jest wyjątkowe?

Wejdź z nimi w kontakt, znaczy w taką zakładkę na górze strony i przedstaw sprawę, po prostu. Albo NajPhila napastuj, może ma lepsze dojścia.

Jestem po dwóch odcinka i muszę przyznać, że dobrze się bawiłem. Zwłaszcza przy drugim odcinku, który według mnie jest lepszy niż pilot. Sentyment do "Powrotu do przyszłości" mam ale oglądają Michela w tym serialu jestem dla niego pełen szacunku, że powrócił do grania i to w komedii. Ale nie tylko dla niego warto oglądać, bo cała osada się nieźle zgrywa ze sobą, choć pewnie dla osób oglądających Breaking Bad będzie trudno przywyknąć do tego wcielenia Betsy Brandt.

A wiedzieliście, że Kelly, czyli sąsiadkę z góry (tę od głośnego telewizora) z drugiego odcinka gra autentyczna żona Michaela J. Foxa? Pani nazywa się Tracy Pollan.
Odkąd wygrzebałam tę informację, nie dziwię się, skąd ta chemia między nimi
Uwielbiam takie smaczki w filmach i serialach, taki ukłon z przymrużeniem oka w stronę widza

EDIT: @Bostonq, dzięki za tę linkę, już po Waszej dyskusji zajrzałam. Dziwne, zaiste. Tym bardziej dziwne, że wymieniają te seriale. To po co w ogóle je wymieniać? Ja bym przemilczała, jak i inne, które powstają, a których nie zamierzają ruszyć.

W jednym z odcinków jest taka scena, że główny bohater i jego czarnoskóry przyjaciel chcą sobie przybić piątkę czy też "żółwika". Z wiadomych przyczyn, nie trafiają. Do tego główny bohater patrzy już w zupełnie inną stroną, a przyjaciel po prostu macha na to wszystko ręką. Scena jest przezabawna, nawet wtedy, gdy zdamy sobie sprawę, że to przecież naprawdę, że to realna choroba. A mimo to się śmiejemy. To wielka rzecz uczynić z choroby coś, nad czym przechodzi się do porządku dziennego i traktuje postać jako zwykłego człowieka, który - akurat tak wyszło - się trzęsie. Ale nie rozczulamy się nad nim, nie litujemy.

Odcinek 1x05 bardzo dobry! Z odcinka na odcinek coraz śmieszniej

Faktycznie, odcinek świetny. I chyba jak nigdy dotąd zdystansowany względem choroby Parkinsona. Kapitalna jest ta "stychomytia" między głównym bohaterem a tą jego Nemezis, blond redaktorką. Teksty w stylu: "To Ty siedzisz?" do człowieka, który nieustannie się trzęsie wydają się daleko niepoprawne, a tu proszę - człowiek się śmieje, bo Marty nie pozostaje dłużny i dotrzymuje kroku w tej słownej przepychance. Mnie najbardziej cieszy to, że warto oglądać ten serial nie tylko z sentymentu dla M. J. Foxa, ale to jest po prostu bardzo fajny serial komediowy.

Bostonq pisze:Mnie najbardziej cieszy to, że warto oglądać ten serial nie tylko z sentymentu dla M. J. Foxa, ale to jest po prostu bardzo fajny serial komediowy.

Dokładnie! Dlatego w ostatnim poście nie napisałam ani słowa o chorobie.

Serial jest naprawdę dobry. I co najważniejsze jako sitcom śmieszy. I to nie tylko zasługa Foxa, ale i pozostałych, którzy nieźle się spisują. Dzieciaki dają radę i też śmieszą... Co mi się podoba w serialu to te wstawki w stylu mocumentary, które czasami dodają kolorytu do całej sceny. Mam nadzieję, że serial dostanie drugi sezon, bo na pewno na to zasługuje.

Lubec pisze:I co najważniejsze jako sitcom śmieszy. I to nie tylko zasługa Foxa, ale i pozostałych, którzy nieźle się spisują.

Dokładnie Najnowszy, trzynasty odcinek dowodzi tego w sposób wręcz idealny - sceny z szefem i przyjacielem Mike'a i jego siostrą - perełki humoru, może i prostego, ale jakże zabawnego Do tego świetny pomysł na mieszkanie z mafiozem przez tyle lat obok

Bardzo fajny jest ten serial, szalenie pozytywny, a żarty z choroby są przepiękne - jak choćby wtedy, kiedy Mike upuszcza statuetkę, lub - to chyba w poprzednim odcinku było, gdy mówił, że "medycznie udowodniono, że nie może stać w miejscu" - i podejrzewam, że dla wielu ludzi z podobną przypadłością są bardzo ważne - że można śmiać się z tego, co im się niesprawiedliwie przydarzyło w życiu!

Wypada tylko peciaq'owi i rudej podziękować za bardzo dobre napisy

Mnie szczerze rozbawiło, jak Mike do żony mówi "potrząśnij" (chodziło chyba o jakąś butelkę), a po chwili "a co ja mówię"
Z chorych nie powinno się żartować, ale tutaj te żarty są tak wkomponowane, że po pierwsze śmieszą, a po drugie, nie czujemy, że są nie na miejscu. Odcinek ze ślepym golfistą jest tego dobrym przykładem.

Dołączam się do podziękowań, kawał dobrej roboty - jak to się mówi.

Gwoli ścisłości, wszystkie oklaski za napisy należą się peciaqowi. Ja tam tylko sprzątam
Ale i tak jest mi miło, że mnie wymieniacie

Odcinek o Soczi jest kapitalny Choć dydaktyczność tego serialu w kwestii rodziny wydaje się z pozoru nadobecna, to jednak jest to uczynione na tyle zabawnie, często z nutą ironii, ale takiej ciepłej, nie "hausowej", że to w ogóle nie przeszkadza Raz jeszcze dzięki za świetnie, zniuansowane językowo napisy!

Mi się również podobał, choć sam serial gdyby nie J. Fox moim zdaniem byłby jednym z wielu niewyróżniających się sitcomów.

Teraz mamy przerwę aż do końca lutego, pewnie właśnie ze względu na Igrzyska, które NBC naprawdę będzie transmitować w całości.

Serial został skasowany.

No właśnie o tym przeczytałem. Szkoda bardzo.
Spodobał mi się ten serial, miałem go wystawiać, ale teraz to już nie wiem.

Podobno jest "zawieszony" i istnieje szansa że wznowią emisję w kwietniu. Pytanie ile w tym prawdy a ile bronienia się przed wściekłymi fanami.

Seriali komediowych jest jak mrówków, a ten był wyjątkowy, wcale nie najlepszy, najbardziej zabawny, choć uśmiać się było z czego. Michael J. Fox zapewniał tę wyjątkowość. I nie z litości, że tak sobie dobrze radzi, a chory. Po prostu był świetny. Zdystansowany względem swojego schorzenia, ograniczeń, które się z tym wiążą, zabawny, przypominał McFlya, a przecież to postać, filmy, które na pewno wielu z nas wspomina jak najlepiej. Nawet jeśli oglądalność nie była zadowalająca dla prezesów, exelów, to serial moim zdaniem winien zostać. Na pewno robił dużo dobrej roboty dla ludzi chorych na podobną przypadłość. A że obok tego był naprawdę zabawny, optymistyczny - czemu to kasować? Żeby kasę wrzucić w kolejny projekt, który też może zejść z anteny?

To że serial jest sympatyczny i potrafi rozbawić to niestety nie jest wyznacznikiem długości jego życia. Niestety tutaj decyduje oglądalność, a ta była niska, co mnie dziwi. Nie wiem czy serial ma aż tak dużą konkurencję czy po prostu amerykanie nie rozumieją humoru z tego serialu. Może dla tego, że nie ma podłożonego śmiechu nie wiedzą kiedy się śmiać?! Koloryzuję trochę, ale tak to widzę.
Serial wiadomo, niewybitny i ciągnie go głównie Michael J. Fox, ale pozostali też nie są najgorsi i radzili sobie bardzo dobrze, więc tym bardziej mi szkoda takiego losu serialu.
Serialu już pewnie kontynuować nie będą. Pozostaje jedynie poczekać, aż stacja wyemituje pozostałe odcinki.

Kurcze, nie mogę odżałować, że go przerwali. Tak go sobie po kawałku dawkuję, odcinek na tydzień, dla relaksu, ale niestety zaraz się skończy. Macie może napisy do odcinków 16-22?