seriale-asd

Nie no, co do chodzenia z postępem, to masz rację, ale z umiarem - a właściwie z rozsądkiem.
Nie chcę być uwiązana do netu. Mam net w telefonie i to mi wystarcza, gdy potrzebuję coś sprawdzić.
Filmów nie oglądam teraz poza domem, w gry nie gram, książki wolę papierowe nosić ze sobą (i takie czytać), audiobooka sobie do fona wgrywam.
Poza tym nie znoszę ekranów dotykowych i tablet mnie złości. Na wyjazdy biorę małego notebooka kupionego za grosze w promocji w prowincjonalnym markecie - mały, ale ma klawiaturę!
Pracuję na laptopie, potrzebuję sporego ekranu.
Czyli używam tego, co pasuje do moich wymagań i nie daję się terroryzować modzie. Nie czekam na moment, gdy mi coś elektronicznego do mózgu wszczepią, żeby było nowocześniej.

Tak, jestem zacofana i dobrze mi z tym.
Chodzę np. po parku i zbieram kasztany, tak jak w dzieciństwie (teraz dzieci tego nie robią i to smutne), gapię się na kolorowe liście w naturze, a nie na film, na ekranie tableta.

joana pisze:Chodzę np. po parku i zbieram kasztany, tak jak w dzieciństwie (teraz dzieci tego nie robią i to smutne), gapię się na kolorowe liście w naturze, a nie na film, na ekranie tableta.

To ja i moja córka też jesteśmy zacofani, fak, a miałem się za nowoczesnego rodzica

Nie śmiej się, naprawdę teraz mało widzę dzieci, które zbierają kasztany i kolorowe liście, a ja pamiętam jaka była radocha, gdy znalazłam kasztana z czerwonego kasztanowca. Po co zbierałam? Nie wiem, bo ładne były.

Ostatnio z synkiem pól torby kasztanów nazbieraliśmy. Szybko poszło, bo fakt, że trafiliśmy na miejsce, gdzie spokojnie parę taczek można było ich wywieźć i dalej by ich sporo zostało.
A potem była lepsza zabawa - wiertara poszła w ruch i jazda otwory na linkę, by ten ciężar utrzymała - ciekawe kto by się odważył go zawiesić na szyi
Co prawda - przyznaję, sami z siebie byśmy tego nie zrobili - było zlecenie z przedszkola na wykonanie naszyjników jesiennych.

Fajnie jest tak czasami pobawić się z dzieckiem. Ma się alibi by wrócić do dzieciństwa.
A nie w komputerach tylko siedzieć, i tabletach, i smartfonach...

Teraz dzieci szybko gonią tabletami rodziców

Ciekawe czy to przypadek.... Zlokalizowałem dwa największe źródła, które spamują i przeprowadzają ataki DDoS na nasz serwis:
To Henderson w stanie Nevada (USA) http://www.ip-tracker.org/locator/ip-lo ... 246.114.83
i oczywiście Donieck na Ukrainie http://www.ip-tracker.org/locator/ip-lo ... .128.81.72

Wojna jak widać przeniosła się do internetu...

A to złoczyńcy... bombą w nich?

smieszne jest, ze teraz wszystko musi miec nazwe. bo takie spedzanie z dzieckiem czasu na swiezym powietrzu, zbieranie kasztanow to - niedawno sie natknelam na to okreslenie - slow parenting...dziwne dla mnie, bo to, co dla mnie wydaje sie oczywiste, instynktowne okazuje sie byc nagle cala ideologia jak np. usypianie z dzieckiem, dlugie karmienie piersia, noszenie - to rodzicielstwo bliskosci, a teraz jeszcze SP. moj syn jeszcze za maly na zbieranie kasztanow, tzn. ok, zbieralismy, przynieslismy do domu, dopoki nie zostaly wpakowane do japy i ponagryzane i wyladowaly w koszu

W sklepie można kupić odmiany jadalne...

I tak wiadomo, gdzie bywają najlepsze.

eee tam, wszystko co jadalne jest fuj taki kasztan z ziemi w blocie - pyyycha

Z ciekawości:
Określenie: "Kasztanie" (w odniesieniu do osoby) ma wydźwięk drwiny - słowo to, w tym znaczeniu używane było kilkanaście lat temu...
Teraz wymarło?
Spotkaliście się z takim slangiem?
Czy też nigdy nie używaliście takiego określenia? (w stosunku do osoby)

Pierwsze słyszę o takim epitecie w stosunku do osoby, chociaż sie na "podwórku" wychowywałam.

Ale się koleś "skasztanił", czyli zbłaźnił albo popuścił w majty. Zależy, po której stronie piaskownicy się bawiłeś.

Z tym kasztanem to chyba jakiś slang regionalny.
Nigdy o tym nie słyszałem.

"W Paryżu najlepsze kasztany są na placu Pigalle"

U kogo jest już śnieg? U mnie +5 niestety
Sanki będą musiały jeszcze poczekać... Ale za to na łyżwach już dwa razy byłem (kryta tafla)

Na zachodzie bez zmian.
Czyli bez śniegu

O, już 2 lata nie jeździłam na łyżwach. Muszę sprawdzić, czy jest tak, jak z rowerem, że nigdy się nie zapomina.