seriale-asd

w spoilerach było mówione, że w odcinku ze środy miało umrzeć dużo bohaterów. Teraz już żadne takie ploty już nie chodzą, przynajmniej nie do What They Died For (bo o finale nic nie wiem i nie chcę). Ja bym obstawiał Claire kaput, może Richard i Miles i tyle. A następny odcinek to Jacob i MIB, więc nie ma już za bardzo kiedy robić rzezi

Zresztą Lost to nie serial w którym się odstrzeliwuje bohaterów ot tak, bo nie wiemy co z nimi zrobić, albo bo aktorom się już nie chce grać, zafundowali nam chwilkę przed finałem mocne uderzenie, i dobrze, mi zaostrzyło jeszcze bardziej apetyt.

Jeszcze nigdy tak wiele, nie oznaczało tak niewiele Swoją drogą, to jakiś rodzaj sztuki wyższego rzędu, żeby pokazać niby wszytko, a nie pokazać nic Nie będę udawał - nie podobało mi się i to bardzo i nie dlatego, że nic nie wyjaśniono (bo akurat nawet coś wyjaśniono - wiemy, kto to Adam i Ewa z pierwszego sezonu, wiemy, skąd dym), ale - jak wyjaśniono. Od momentu, gdy zobaczyłem, ekhm, "coelhowskie źródełko" (nie wiem, może dlatego, że było to źle zrobione, wyglądało jak jakaś tania grafika z gier sprzed 6,7 lat lub dekoracja do bajki o zaczarowanym lesie, może gdyby NIC nie pokazali, a zasugerowali tylko...), zrobiło mi się słabo i tak już zostało. Co nie zmienia oczywiście faktu, że na finał czekam z niecierpliwością, choć może z nowym, lekkim niepokojem - bo jak ktoś z lostowiczów wlezie do tej hiperstudzienki i wyleci biały dym...

Zamiast tego mamy źródło i dalej nie wiemy skąd posąg Tawaret, Świątynia, hieroglify itd. co za Zasady, kim była Matka, skąd miała te "moce" itd...

Mnie nurtuje kim była Matka i dlaczego czarny dym a nie biały przecież to też był dobry chłopiec a nie zły.Niech finał wyjaśni wszystko.

Pisze przed oglądaniem odcinka może oni wogóle

duzybumcyk pisze:Nie wiedzą jak skończyć dobrze?

nie mają pomysłu. A serio ten serial już do końca pozostanie takim, w którym dostaniemy kilka odpowiedzi i coraz więcej pytań. Jak oglądnę dorzucę swoje trzy grosze.

Zastanawia mnie jedno jak Richard płynął statkiem to MIB żył(tak nam wtedy sugerowano, czy był już dymem?, nie było kiedyś że nie może wrócić do poprzedniego ciała), a tutaj mamy pokazaną jego śmierć(coś przeoczyłem z chronologią). Hmm tak się zastanawiam że Flock jest zdesperowany, najnormalniej w świecie chce opuścić wyspę wie, że do niej nie należy, rozumiem go w pewnym sensie.. Natomiast Jacob ukazany jest jako marionetka "matki", nawet jak się dowiaduje prawdy dalej chce jej służyć i teraz on zaczyna grać w swoją grę(pełną manipulacji życiem innych, śmiercią) i się pytam w czym jest lepszy od MIBa bo nie zauważam tego?. "Matka" też była dymem wiedziała co jest w źródełku(śmierć i życie)?, została uwolniona od nieśmiertelności,przestała być opiekunem(czy tak jest od początku istnienia wyspy )? Skąd MIB wiedział że to koło pozwoli mu opuśćić wyspę(cholera kolejne pytania)? Po tym odcinku nie uważam że mamy dwie szale dobro i zło, raczej że każdy z nas ma w sobie ciemne i jasne strony,każdy przyjmuje od początku serialu polecenia od kogoś. Ale nie kupuję jednej rzeczy,że twórcy od początku chcieli powiązać szkielety z pierwszego sezonu.Źródełko wyglądało jak wyglądało, Locke nie widział go w 2 sezonie przypadkiem ? Jak nie kochać tego serialu

Tak, jak Black Rock przypłynęła na Wyspę to MIB był już Dymem (zresztą to jako Dym wybił załogę BR. A jak wiemy, mógł przyjmować różne postacie... a w jakiej przebywać na co dzień, jak nie w swoim dawnym "ja" Więc pasuje.

Across the Sea jeszcze bardziej pozwala widzowi sympatyzować z MIBem, dowiadujemy się że jego jedynym grzechem była chęć opuszczenia Wyspy i tyle. Za to Jacoba przedstawiono jako kolejnego pionka - posłusznego mamusi. Ech za każdym razem gdy obiecują że któraś z postaci wyjaśni jakieś tajemnice, okazuje się że jest ona właśnie takim pionkiem i w gruncie rzeczy sama nic nie wie - najpierw tajemniczy był Locke, potem Ben, potem Richard, potem Jacob, a teraz się okazuje że jakieś pojęcie o ważnych rzeczach mogła mieć Matka... która nie żyje od ok. 2000 lat. Super. Czyli co? MIB i Jacob się tłuką, ale tak na prawdę sami nie są najwazniejsi, nie wiedzą wszystkiego itd? No kaman... niekończący się łańcuch tajemnic. No ale hej, to w końcu LOST

Ale wracając do tematu. Jak widzisz, Jacob jest niewiele lepszy od MIBa, właściwie wszystkie wydarzenia serialu to rozgrywka między braćmi

MIB wiedział o kole, bo był "special" - tak samo, jak znał zasady gry w seneta.

Matka mogła być dymem, jest taka teoria. Osobiście w nia nie wierzę, myślę że po prosrtu była wdzięczna za uwolnienie jej z nieśmiertelności. Spotkałem się w literaturze już parę razy z nieśmiertelnymi, i większość była po jakimś czasie zmęczona życiem

Zastanawia mnie za to inna rzecz: jak na fakt, że MIB i Jacob nie mogli się skrzywdzić, to nieźle ten Jacob sprał MIBa - 2 razy... Więc jak to jest? Mogą się bić ile chcą, ale jeśli któremuś zacznie zagrażać jakiś trwały uszczerbek to ich odrzuci do siebie niewidzialna siła?

Z Richardem to porażka - jeśli zginął. Co do Franka to nie wiadomo, twórcy podają sprzeczne informacje - raz że żyje, raz że nie. Uj wie, pewnie nie.

Co do Jacka - dobry wybór.

Ben to genialnie wykreowana postać. Genialnie. Zaskoczenie że hej.

Tak się zastanawiam czy wszyscy oni nie żyją wiem, że to byłoby najgłupsze rozwiązanie.

Pewnie, mogło być lepiej, mocniej, ale w sumie takie coś mi odpowiada. Trochę ckliwo co prawda, ale też nie będę udawał, że mnie to zupełnie nie ruszało Jak się coś ogląda 6 lat, lubi bohaterów, to smutno jest się z nimi rozstawać, tak czy siak Po prostu wolę tak, niż udziwnienie jakieś straszliwe, byle większe zaskoczenie było. Choć też szkoda, że jednak jakiegoś przytupu nie było, że jakiegoś pomysłu znacznego kalibru twórcy nie utrzymali do końca. Że - owszem piękna nostalgia (plus fajna scena bijatyki na skałach z Virtua Jack Fighterem), ale gdzież te zaskoczenia z niejednego "normalnego" odcinka?

Może za dużo w tym taniej metafizyki i pójścia na łatwiznę. Tam jest taki witraż w scenach końcowych charakterystyczny. Znaki bodaj wszystkich religii. Takie ekumenizm w wersji Mac No ale ojciec Jacka - jakby nie patrzeć - to jednak "Chrześcijański Pasterz"

Nie przeszkadza mi, że historia wyspy nie została w sumie objaśniona. Czym była, kto tam się szarogęsił, kto wybudował tę całą fontannę z korkiem, bo że jest to "ludzka" (albo i nie-ludzka) działalność to chyba oczywiste. Więc wyspa nie wzięła się tak sama z siebie, ktoś to kontrolował. Plus za to, że nie pojawili się ufolce

Nie będę teraz roztrząsał, kto tam zginął, kto żył, bo - po prawdzie - to nie bardzo wiem

A że lubię wszelkie klamry, to zamknięte oko na koniec kupiłem Pewnie o to chodziło Abramsowi, gdy mówił, że wie, jak to się skończy Akurat to nie mogło być inaczej

Kiedyś pojawił się taki pomysł, że serial może mieć kontynuację. Ale nie z tymi samymi bohaterami. Z kimś nowym. W sumie serial stworzył na tyle pojemne uniwersum, że spokojnie można by temat pociągnąć. Przyznam, że za jakiś czas, chyba bym z przyjemnością na tę wyspę wrócił

Tak czy siak, serial miał momenty wielkości, miał też mnóstwo wad, nielogiczności (szczególnie zabawnie wyglądają teraz te wszystkie dywagacje, co znaczą poszczególne elementy - to też chyba trochę porażka twórców, że za dużo - choć samych w sobie super - zagadek zostało niejako "puszczonych", doklejonych), ale - przy tej oczywistej nierówności - pozostanie dla mnie jedną z największych fabularnych "frajd" w kinie popularnym. Nie żałuję ani jednego odcinka. I chyba za jakiś czas obejrzę to wszystko od nowa