Stacja Starz postanowiła porzucić starożytność (Spartacus) i przenieść się do okresu renesansu. W serialu poznajemy młodego Leonarda, którego niezwykły umysł, talent oraz awanturniczy i arogancki styl bycia, co i raz wpędza go w nieliche kłopoty. Jednak to jego poszukiwanie prawdy o własnej przeszłości wplątują go w intrygę, która może zaważyć na losie wszystkich włoskich państw-miast.
Oglądając trailer byłem bardzo sceptycznie nastawiony. Po seansie pierwszego odcinka jestem zaciekawiony. Trzeba od razu i z całą stanowczością podkreślić, że to jest produkcja czysto przygodowa z elementami fantasy, mistycyzmu oraz kina szpiegowskiego. Choć samo tło wydarzeń jest zgodne z faktami historycznymi - panowanie Wawrzyńca Wspaniałego, konflikt i późniejsza wojna Florencji z Rzymem, to jednak wszystko inne, począwszy od sposobu bycia bohaterów i zasad panujących na dworze, po wynalazek z latającym gołębiem, czy dziwne odniesienia do kultu Mitry, to już czysta i niczym nieskrępowana fikcja.
Jeśli jednak na czas seansu człowiek wyłączy mózg i przyjmie tę rozrywkową konwencję, to może całkiem miło się bawić. Serial zrealizowany jest z rozmachem, w dobrym tempie i z kilkoma urodziwymi kobietami. Ja się nie nudziłem.
Dodatkowym atutem, który od razu przychylnie nastroił mnie do produkcji było pojawienie się na ekranie aktora znanego z roli Robert Crawley w "Downton Abbey". Nieźle się uśmiałem.
Stacja Starz postanowiła porzucić starożytność (Spartacus) i przenieść się do okresu renesansu. W serialu poznajemy młodego Leonarda, którego niezwykły umysł, talent oraz awanturniczy i arogancki styl bycia, co i raz wpędza go w nieliche kłopoty. Jednak to jego poszukiwanie prawdy o własnej przeszłości wplątują go w intrygę, która może zaważyć na losie wszystkich włoskich państw-miast.
Oglądając trailer byłem bardzo sceptycznie nastawiony. Po seansie pierwszego odcinka jestem zaciekawiony. Trzeba od razu i z całą stanowczością podkreślić, że to jest produkcja czysto przygodowa z elementami fantasy, mistycyzmu oraz kina szpiegowskiego. Choć samo tło wydarzeń jest zgodne z faktami historycznymi - panowanie Wawrzyńca Wspaniałego, konflikt i późniejsza wojna Florencji z Rzymem, to jednak wszystko inne, począwszy od sposobu bycia bohaterów i zasad panujących na dworze, po wynalazek z latającym gołębiem, czy dziwne odniesienia do kultu Mitry, to już czysta i niczym nieskrępowana fikcja.
Jeśli jednak na czas seansu człowiek wyłączy mózg i przyjmie tę rozrywkową konwencję, to może całkiem miło się bawić. Serial zrealizowany jest z rozmachem, w dobrym tempie i z kilkoma urodziwymi kobietami. Ja się nie nudziłem.
Dodatkowym atutem, który od razu przychylnie nastroił mnie do produkcji było pojawienie się na ekranie aktora znanego z roli Robert Crawley w "Downton Abbey". Nieźle się uśmiałem.
Widzę, że mnie ubiegłeś, bo też dzisiaj nosiłem się z zamiarem wstawienia opisu serialu. Ale zwyciężyło lenistwo.
Na serial zwróciłem uwagę jak tylko pojawiły się pierwsze njusy i na pewno obejrzę pilota.
Po Spartacusie mam duży kredyt zaufania dla Starz, więc mam nadzieję, że się nie zawiodę.
Widzę, że mnie ubiegłeś, bo też dzisiaj nosiłem się z zamiarem wstawienia opisu serialu. Ale zwyciężyło lenistwo. Na serial zwróciłem uwagę jak tylko pojawiły się pierwsze njusy i na pewno obejrzę pilota. Po Spartacusie mam duży kredyt zaufania dla Starz, więc mam nadzieję, że się nie zawiodę.
Wenecja trochę sztuczna, ale poza tym przyjemnie się oglądało. Szalony, arogancki i naćpany Leonardo wzbudza sympatię i uśmiech na twarzy. Z chęcią bym już obejrzała drugi odcinek.
Wenecja trochę sztuczna, ale poza tym przyjemnie się oglądało. Szalony, arogancki i naćpany Leonardo wzbudza sympatię i uśmiech na twarzy. Z chęcią bym już obejrzała drugi odcinek.
xvidasd pisze:Plastik i tandeta - jak to u Starz...
To już chyba jakaś obsesja
Otóż, tradycyjnie mam odmienne zdanie, gdyż nic przeciętnego w tej produkcji nie ujrzałem Faktycznie, przyznaję, że jeśli chodzi o charakterystyczne dla Starz widoczki, stacja cofnęła się dość mocno względem tego, co oferowały najnowsze odcinki Spartakusa. To w sumie dziwne, bo w tym drugim serialu było widać wzrost poziomu, a tutaj jakby znowu zaczynamy od zera
Ale już magiczne sceny nocne wyglądają całkiem dobrze. Niczego sobie są też momenty, kiedy Leonardo ma twórcze wizje. Ale przede wszystkim najfajniejsza jest w tym wszystkim opowieść - spiski, tajne stowarzyszenia, mroczne papiestwo, brutalność, dekadencja, nuta mistycyzmu (ładne sformułowanie, pożyczam z czyjegoś postu o "Utopii" ), no i kapitalny główny bohater - zabawny, pewny siebie, intrygujący, a przy tym - w odróżnieniu od nieodżałowanego "Spartakusa" - nikt tu nie musi dbać o prawdę historyczną, bo serial - mimo elementów autentycznych - jest dość nieskrępowaną zabawą w wyobraźnię twórców
Mi się bardzo podobało, mimo oczywistych braków scenograficznych, które - liczę - będą poprawiane, jak to miało w poprzedniej produkcji Starz. Pewnie że to żadne arcydzieło (jak - a niech znowu wkurzę asd - "Spartakus" ), ale zapowiada się naprawdę fajnie i nawet nie leży obok przeciętności - przynajmniej pierwszy epizod, co będzie dalej, czas pokaże
[quote="xvidasd"]Plastik i tandeta - jak to u Starz... ;)[/quote]
To już chyba jakaś obsesja ;)
Otóż, tradycyjnie mam odmienne zdanie, gdyż nic przeciętnego w tej produkcji nie ujrzałem :) Faktycznie, przyznaję, że jeśli chodzi o charakterystyczne dla Starz widoczki, stacja cofnęła się dość mocno względem tego, co oferowały najnowsze odcinki Spartakusa. To w sumie dziwne, bo w tym drugim serialu było widać wzrost poziomu, a tutaj jakby znowu zaczynamy od zera :)
Ale już magiczne sceny nocne wyglądają całkiem dobrze. Niczego sobie są też momenty, kiedy Leonardo ma twórcze wizje. Ale przede wszystkim najfajniejsza jest w tym wszystkim opowieść - spiski, tajne stowarzyszenia, mroczne papiestwo, brutalność, dekadencja, nuta mistycyzmu (ładne sformułowanie, pożyczam z czyjegoś postu o "Utopii" :) ), no i kapitalny główny bohater - zabawny, pewny siebie, intrygujący, a przy tym - w odróżnieniu od nieodżałowanego "Spartakusa" - nikt tu nie musi dbać o prawdę historyczną, bo serial - mimo elementów autentycznych - jest dość nieskrępowaną zabawą w wyobraźnię twórców :)
Mi się bardzo podobało, mimo oczywistych braków scenograficznych, które - liczę - będą poprawiane, jak to miało w poprzedniej produkcji Starz. Pewnie że to żadne arcydzieło (jak - a niech znowu wkurzę asd - "Spartakus" ;) ), ale zapowiada się naprawdę fajnie i nawet nie leży obok przeciętności - przynajmniej pierwszy epizod, co będzie dalej, czas pokaże :)
Zamysł serialu fajny ale jakoś mnie nie przekonuje, przynajmniej na razie. Florencja jest tu piękna i magiczna ale co dalej?
Dodoatkowo- jako kobietę wkurza mnie aktor grający rolę główną. Nie wiem czemu ale jest dla mnie osobiśce antypatyczny(co prawda nie bardziej niż aktor grający Ricka w TWD ale mimo wszystko )
Na razie daję kredyt zaufania , zobaczymy co dalej chociaz nie mam co liczyć na pozbycie się głownego bohatera .
Zamysł serialu fajny ale jakoś mnie nie przekonuje, przynajmniej na razie. Florencja jest tu piękna i magiczna ale co dalej? Dodoatkowo- jako kobietę wkurza mnie aktor grający rolę główną. Nie wiem czemu ale jest dla mnie osobiśce antypatyczny(co prawda nie bardziej niż aktor grający Ricka w TWD ale mimo wszystko ;)) Na razie daję kredyt zaufania , zobaczymy co dalej chociaz nie mam co liczyć na pozbycie się głownego bohatera ;).
Widzę że jak i w temacie Spartacusa to co do Da Vinci's Democn zgadzam się z tym co napisał Bostonq.
Scena podczas wypuszczania ptaków na targu naprawdę niezła, może nie tyle co samo slow motion, co efekty rysunków Leonarda, fajnie to wyglądało.
Podczas oglądania nie nudziłem się i na pewno będę oglądał dalej.
Widzę że jak i w temacie Spartacusa to co do Da Vinci's Democn zgadzam się z tym co napisał [b]Bostonq[/b]. Scena podczas wypuszczania ptaków na targu naprawdę niezła, może nie tyle co samo slow motion, co efekty rysunków Leonarda, fajnie to wyglądało. Podczas oglądania nie nudziłem się i na pewno będę oglądał dalej.
No cudownie, drugi odcinek lepszy, mało jest tych widoków, co rażą część widzów, za to jest świetna historia, która kapitalnie się rozwija, rewelacyjna postać tego papieskiego "synoposłańca", mnóstwo frajdy z pomysłów głównego bohatera (choć oczywiście fantazji tu sporo), no i końcówka, która zapowiada szalenie ciekawą zabawę w odkrywanie... no to już ten, kto zobaczy, to się dowie Ogólnie bardzo pozytywne wrażenia wyniosłem z seansu
No cudownie, drugi odcinek lepszy, mało jest tych widoków, co rażą część widzów, za to jest świetna historia, która kapitalnie się rozwija, rewelacyjna postać tego papieskiego "synoposłańca", mnóstwo frajdy z pomysłów głównego bohatera (choć oczywiście fantazji tu sporo), no i końcówka, która zapowiada szalenie ciekawą zabawę w odkrywanie... no to już ten, kto zobaczy, to się dowie :) Ogólnie bardzo pozytywne wrażenia wyniosłem z seansu :)
Trzeci odcinek daje nie mniej frajdy "Synoposłaniec" tez jest choć w roli drugoplanowej. W tym odcinku raczej intrygi grają pierwsze skrzypce... Choć muszę przyznać, że najsłabszy z dotychczasowych.
Trzeci odcinek daje nie mniej frajdy :) "Synoposłaniec" tez jest choć w roli drugoplanowej. W tym odcinku raczej intrygi grają pierwsze skrzypce... Choć muszę przyznać, że najsłabszy z dotychczasowych.
A ja na odwrót - to najlepszy odcinek z dotychczasowych, w żadnym tyle się nie działo i to nie działo tak kapitalnie artystycznie! Świetna sprawa relacji między wiarą i rozumem - czyli tutejszy odpowiednik zombie w postaci opętanych sióstr, rewelacyjna scena między - już niech tak zostanie - "Synoposłańcem" a papieżem - jakże pięknie widać, że ten pierwszy ma zupełnie inne cele, niż zgnuśniały "papa", a do tego ten drugi wchodzi mu z butami w relacje z kochanką, do tego mamy świetną sceną między żoną a kochanką Wawrzyńca, plus kapitalne zarzuty, które padają pod adresem Leonarda, że przecież przy jego geniuszu wszyscy inni to tylko marionetki, GENIALNĄ scenę autosekcji z powstającymi trupami, spiski i fałszowanie śladów, ale przede wszystkim - i tu się zwracam do wszystkich, którzy uważają, że STARZ jest plastikowe - tak, asd, do Ciebie głównie - popatrzcie na te sceny, ich kompozycja, surowe piękno, wskazują, że więcej tu artyzmu, niż oszustwa, o które podejrzewacie (podejrzewasz) tę stację:
Nie wierzę, że ten serial może się nie podobać, jest naprawdę dobry, a nade wszystko, daje mnóstwo frajdy, ma coś, co kiedyś nazywało się "miodnością"
A ja na odwrót - to najlepszy odcinek z dotychczasowych, w żadnym tyle się nie działo i to nie działo tak kapitalnie artystycznie! :) Świetna sprawa relacji między wiarą i rozumem - czyli tutejszy odpowiednik zombie w postaci opętanych sióstr, rewelacyjna scena między - już niech tak zostanie - "Synoposłańcem" a papieżem - jakże pięknie widać, że ten pierwszy ma zupełnie inne cele, niż zgnuśniały "papa", a do tego ten drugi wchodzi mu z butami w relacje z kochanką, do tego mamy świetną sceną między żoną a kochanką Wawrzyńca, plus kapitalne zarzuty, które padają pod adresem Leonarda, że przecież przy jego geniuszu wszyscy inni to tylko marionetki, GENIALNĄ scenę autosekcji z powstającymi trupami, spiski i fałszowanie śladów, ale przede wszystkim - i tu się zwracam do wszystkich, którzy uważają, że STARZ jest plastikowe - [color=#FF0000]tak, asd, do Ciebie głównie[/color] - popatrzcie na te sceny, ich kompozycja, surowe piękno, wskazują, że więcej tu artyzmu, niż oszustwa, o które podejrzewacie (podejrzewasz) tę stację:
Nie wierzę, że ten serial może się nie podobać, jest naprawdę dobry, a nade wszystko, daje mnóstwo frajdy, ma coś, co kiedyś nazywało się "miodnością" :)
Spokojniejszy odcinek, ale nadal bardzo dobry. W ogóle fajna jest ta dezynwoltura, z jaką traktowane są zarówno wynalazki głównego bohatera, jak i wątki historyczne. To w końcu serial przygodowy i jako taki jest cudowny A spisków, układów tu i tak jest tyle, że spokojnie można go podpiąć pod diagnozę ludzkiej kondycji na przestrzeni dziejów A przy tym najważniejsze postaci, czyli sam Leonardo i "Synoposłaniec" tworzą świetną parę wrogów, z których ten drugi zdaje się wyraźnie podziwiać pierwszego. Nic dziwnego zresztą, jego "szef", czyli "papież", poza okrucieństwem, gnuśnością, perwersją i oczywistą władzą nie jest dla niego żadnym godnym partnerem
Spokojniejszy odcinek, ale nadal bardzo dobry. W ogóle fajna jest ta dezynwoltura, z jaką traktowane są zarówno wynalazki głównego bohatera, jak i wątki historyczne. To w końcu serial przygodowy i jako taki jest cudowny :) A spisków, układów tu i tak jest tyle, że spokojnie można go podpiąć pod diagnozę ludzkiej kondycji na przestrzeni dziejów :) A przy tym najważniejsze postaci, czyli sam Leonardo i "Synoposłaniec" tworzą świetną parę wrogów, z których ten drugi zdaje się wyraźnie podziwiać pierwszego. Nic dziwnego zresztą, jego "szef", czyli "papież", poza okrucieństwem, gnuśnością, perwersją i oczywistą władzą nie jest dla niego żadnym godnym partnerem :)
Serial jest naprawdę dobry. mam dużą przyjemność z oglądania Leonarda i jego przeciwnych przygód, a także za sposobu wyjaśniania legend (odcinek z Hrabia Drakula), opętań i uzdrawiania (odcinek z siostrami zakonnymi). Leonardo patrzy na wszystko jak naukowiec - wszystko da się wyjaśnić - a jednocześnie sam jest jedna wielka zagadka. ego umysł jest wielki widzi więcej niż inni przez co pakuje się wiecznie w tarapaty. Postać Leonard jest na prawdę genialna - geniusz, pijak, ćpun, podrywacz i chuligan, jednym słowem bad boy
Serial jest naprawdę dobry. mam dużą przyjemność z oglądania Leonarda i jego przeciwnych przygód, a także za sposobu wyjaśniania legend (odcinek z Hrabia Drakula), opętań i uzdrawiania (odcinek z siostrami zakonnymi). Leonardo patrzy na wszystko jak naukowiec - wszystko da się wyjaśnić - a jednocześnie sam jest jedna wielka zagadka. ego umysł jest wielki widzi więcej niż inni przez co pakuje się wiecznie w tarapaty. Postać Leonard jest na prawdę genialna - geniusz, pijak, ćpun, podrywacz i chuligan, jednym słowem bad boy :D
Jest mi wyjątkowo przykro, że bzdurna niechęć do stacji powoduje, że niektórzy z marszu skreślili ten serial. Jakby za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, zniknęło prawie wszystko, co specyficznie "plastikowe" - a w zasadzie komputerowe, jakby twórcy usłyszeli te wołanie Zostało tylko to, co dobre, bardzo dobre, a niekiedy wręcz wyśmienite
Trzy ostatnie odcinki to przygoda w stanie czystym. Czy to spotkanie z Drakulą, cudownie rozegrane, pomysłowe, w ogóle nie przeszkadza fantastyczność tej historii. Kapitalne sceny sądowe, z rewelacyjnym pomysłem z camerą obscurą, no ale wszystko przebija w sumie krótki moment pierwszego spotkania SPOILER Leonarda z Papieżem - "Drzwi frontowe były zamknięte" Uważam, że ta scena zasługuje na to, żeby przejść do historii telewizyjnego serialu! W ogóle sceny z papieżem miały swój smak, kiedy tłukł swojego siostrzeńca, w dodatku będąc gołym
To świetny serial, ze sporą dawką tajemnicy, zagadek, spisków, watykańskich sekretów - bardzo fajnie ukazanych, świetnych relacji między postaciami (bracia Medyceusze chociażby, choć to może - biorąc pod uwagę zakończenie 7 epizodu - "mocno" się zmienić), trochę kojarzy mi się z frajdą, jaką dawało Kino Nowej Przygody, z oryginalnym Indianą Jonsem na czele. Nic to, że bohater wychodzi cało z każdej opresji, że ma pomysły wykraczające poza epokę (cudne i piękne sceny podwodne z Leonardem w stroju nurka) - liczy się zabawa, charyzmatyczny bohater i mnóstwo, mnóstwo miodności
Jest mi wyjątkowo przykro, że bzdurna niechęć do stacji powoduje, że niektórzy z marszu skreślili ten serial. Jakby za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, zniknęło prawie wszystko, co specyficznie "plastikowe" - a w zasadzie komputerowe, jakby twórcy usłyszeli te wołanie :) Zostało tylko to, co dobre, bardzo dobre, a niekiedy wręcz wyśmienite :)
Trzy ostatnie odcinki to przygoda w stanie czystym. Czy to spotkanie z Drakulą, cudownie rozegrane, pomysłowe, w ogóle nie przeszkadza fantastyczność tej historii. Kapitalne sceny sądowe, z rewelacyjnym pomysłem z camerą obscurą, no ale wszystko przebija w sumie krótki moment pierwszego spotkania [color=#FF0000]SPOILER[/color] Leonarda z Papieżem - "Drzwi frontowe były zamknięte" :D Uważam, że ta scena zasługuje na to, żeby przejść do historii telewizyjnego serialu! :) W ogóle sceny z papieżem miały swój smak, kiedy tłukł swojego siostrzeńca, w dodatku będąc gołym :)
To świetny serial, ze sporą dawką tajemnicy, zagadek, spisków, watykańskich sekretów - bardzo fajnie ukazanych, świetnych relacji między postaciami (bracia Medyceusze chociażby, choć to może - biorąc pod uwagę zakończenie 7 epizodu - "mocno" się zmienić), trochę kojarzy mi się z frajdą, jaką dawało Kino Nowej Przygody, z oryginalnym Indianą Jonsem na czele. Nic to, że bohater wychodzi cało z każdej opresji, że ma pomysły wykraczające poza epokę (cudne i piękne sceny podwodne z Leonardem w stroju nurka) - liczy się zabawa, charyzmatyczny bohater i mnóstwo, mnóstwo miodności :)
Tajemnic w serialu nie brakuje, co odcinek pojawiają się nowe pytania, a odpowiedzi mamy tylko na ich część. W siódmym odcinku uchylono nieco rąbka tajemnicy co do tajemniczego więźnia, ale też jeszcze bardziej wzmaga to naszą ciekawość co do tej postaci.
Przygody też nie brakuje, choćby wspomniane w powyższych postach spotkanie z Panem Wołoszczyzny (chyba dobrze to napisałem )
Intryg też nie brakuje, choć podejrzewam, że końcówka siódmego odcinka pokrzyżuje chyba największą z dotychczasowych.
Na wspomnianą wcześniej "sztuczność" jeżeli już takowa się pojawiała, aczkolwiek rzadko, nie zwracałem aż takiej uwagi, bo nie jest to głównym aspektem serialu. Zresztą zawsze mogło być gorzej, a przypominając sobie Wiedźmina to nawet duuużo gorzej
Tajemnic w serialu nie brakuje, co odcinek pojawiają się nowe pytania, a odpowiedzi mamy tylko na ich część. W siódmym odcinku uchylono nieco rąbka tajemnicy co do tajemniczego więźnia, ale też jeszcze bardziej wzmaga to naszą ciekawość co do tej postaci. Przygody też nie brakuje, choćby wspomniane w powyższych postach spotkanie z Panem Wołoszczyzny (chyba dobrze to napisałem :) ) Intryg też nie brakuje, choć podejrzewam, że końcówka siódmego odcinka pokrzyżuje chyba największą z dotychczasowych. Na wspomnianą wcześniej "sztuczność" jeżeli już takowa się pojawiała, aczkolwiek rzadko, nie zwracałem aż takiej uwagi, bo nie jest to głównym aspektem serialu. Zresztą zawsze mogło być gorzej, a przypominając sobie Wiedźmina to nawet duuużo gorzej :D
Heh, widzę że wielu osobom spodobał się odcinek z Draculą. Mi nie bardzo, sądzę, że w ogóle nie pasował do reszty, trochę niepotrzebny, zbyt fantastyczny...
Ale poza tym myślę, że serial stanowi naprawdę dobrą rozrywkę, fajne przypadki, które spotykają głównego bohatera i niesamowite ich rozwiązanie, no i te super wynalazki:)
Heh, widzę że wielu osobom spodobał się odcinek z Draculą. Mi nie bardzo, sądzę, że w ogóle nie pasował do reszty, trochę niepotrzebny, zbyt fantastyczny... Ale poza tym myślę, że serial stanowi naprawdę dobrą rozrywkę, fajne przypadki, które spotykają głównego bohatera i niesamowite ich rozwiązanie, no i te super wynalazki:)
Pomysłowości i wyobraźni Leonardowi odmówić nie można Fajnie twórcy przedstawiają "proces twórczy" - jeżeli można to tak nazwać - w formie animacji szkiców, np. z ptakami na targu, ciekawe i przyjemne dla oka rozwiązanie muszę przyznać.
Odcinek z Draculą był zbyt fantastyczny? Nie wiem dlaczego. Jak dla mnie to całkiem fajnie przedstawili Wlada i całkiem wiarygodnie, oczywiście historykiem nie jestem, więc nie wiem jak to się ma do realiów, ale jako widz byłem usatysfakcjonowany.
Spoiler:
Bardziej fantastyczna była wizja Leonarda, który jako dziecko znalazł w jaskini swoją starszą wersję powieszoną głową w dół. Co mnie niezmiernie zaintrygowało.
Pomysłowości i wyobraźni Leonardowi odmówić nie można :) Fajnie twórcy przedstawiają "proces twórczy" - jeżeli można to tak nazwać - w formie animacji szkiców, np. z ptakami na targu, ciekawe i przyjemne dla oka rozwiązanie muszę przyznać. Odcinek z Draculą był zbyt fantastyczny? Nie wiem dlaczego. Jak dla mnie to całkiem fajnie przedstawili Wlada i całkiem wiarygodnie, oczywiście historykiem nie jestem, więc nie wiem jak to się ma do realiów, ale jako widz byłem usatysfakcjonowany.
[spoiler]Bardziej fantastyczna była wizja Leonarda, który jako dziecko znalazł w jaskini swoją starszą wersję powieszoną głową w dół. Co mnie niezmiernie zaintrygowało.[/spoiler]
Wow. Niby taki spokojny odcinek, choć sporo fajnych tajemnic się pojawiło, a tu proszę - z wielkim hukiem sezon się zakończył Jako że twórcy nie trzymają się niewolniczo prawdziwej historii, nadal można się zastanawiać, jak dokładnie skończy się to, co zobaczyliśmy w ostatnich minutach Choć podejrzewam, że dobrze, bo i serial ten to w końcu nie "Gra o Tron", gdzie wszystko musi kończyć się źle i tragicznie
Reasumując - znakomity, przygodowy, lekki, acz nie głupi, wciągający, intrygujący, bardzo dobrze zagrany, dynamiczny, zagadkowy, oryginalny serial
Wow. Niby taki spokojny odcinek, choć sporo fajnych tajemnic się pojawiło, a tu proszę - z wielkim hukiem sezon się zakończył :) Jako że twórcy nie trzymają się niewolniczo prawdziwej historii, nadal można się zastanawiać, jak dokładnie skończy się to, co zobaczyliśmy w ostatnich minutach :) Choć podejrzewam, że dobrze, bo i serial ten to w końcu nie "Gra o Tron", gdzie wszystko musi kończyć się źle i tragicznie ;)
Reasumując - znakomity, przygodowy, lekki, acz nie głupi, wciągający, intrygujący, bardzo dobrze zagrany, dynamiczny, zagadkowy, oryginalny serial :)
- przeciętna produkcja.
Faktycznie, przyznaję, że jeśli chodzi o charakterystyczne dla Starz widoczki, stacja cofnęła się dość mocno względem tego, co oferowały najnowsze odcinki Spartakusa. To w sumie dziwne, bo w tym drugim serialu było widać wzrost poziomu, a tutaj jakby znowu zaczynamy od zera 
