Akurat dla mnie ten koniec nie byłby taki zły Ale rozumiem, że inaczej to wygląda od strony stałych oglądaczy.
Ale przyznaję, że nie tyle samo zakończenie, ale w ogóle rozwiązanie sprawy psychopaty mnie zachwyciło. Kapitalne pomyślane i świetnie przeprowadzone. No i makabryczne jak diabli. Cud, miód (Aczkolwiek nie mogę się oprzeć wrażeniu, że już gdzieś podobny motyw widziałem - tylko nie mogę sobie przypomnieć - gdzie.)
Akurat dla mnie ten koniec nie byłby taki zły :wink: Ale rozumiem, że inaczej to wygląda od strony stałych oglądaczy.
Ale przyznaję, że nie tyle samo zakończenie, ale w ogóle rozwiązanie sprawy psychopaty mnie zachwyciło. Kapitalne pomyślane i świetnie przeprowadzone. No i makabryczne jak diabli. Cud, miód :wink: (Aczkolwiek nie mogę się oprzeć wrażeniu, że już gdzieś podobny motyw widziałem - tylko nie mogę sobie przypomnieć - gdzie.)
8 odcinek świetny, natomiast 9 okrutnie słaby. Jeden z najgorszych odcinków z 3 sezonów, cukierkowy do bółu :?
Spoiler, zaznacz, żeby przeczytać -> Przyznam się szczerze, że podobnie jak Bostonq, nie przepadam za Penelope i zakończenie 8 odcinka poniekąd mnie ucieszyło.
Przywykłem do tego, że każdy psychopata jest prawie całkowicie rozszyfrowany, jego pobudki wyjaśnione, a modus operandi znajduje wytłumaczenie w jego przeszłości, to jest siłą tej serii. Tutaj niestety ledwo zarysowany zabójca, jakby wciśniety na siłę, żeby uraczyć nas mdłą opowieścią jak to wszyscy się kochają. Oczywiście Penolope cudem przeżyła :roll: Może, zbyt ostro, ale to mój ulubiony serial i przyzwyczaił mnie do tego, że spadków formy praktycznie nie ma.
8 odcinek świetny, natomiast 9 okrutnie słaby. Jeden z najgorszych odcinków z 3 sezonów, cukierkowy do bółu :?
Spoiler, zaznacz, żeby przeczytać -> [color=white] Przyznam się szczerze, że podobnie jak Bostonq, nie przepadam za Penelope i zakończenie 8 odcinka poniekąd mnie ucieszyło. Przywykłem do tego, że każdy psychopata jest prawie całkowicie rozszyfrowany, jego pobudki wyjaśnione, a modus operandi znajduje wytłumaczenie w jego przeszłości, to jest siłą tej serii. Tutaj niestety ledwo zarysowany zabójca, jakby wciśniety na siłę, żeby uraczyć nas mdłą opowieścią jak to wszyscy się kochają. Oczywiście Penolope cudem przeżyła :roll: [/color] Może, zbyt ostro, ale to mój ulubiony serial i przyzwyczaił mnie do tego, że spadków formy praktycznie nie ma.
W jednym z odcinków była scena, w której przeanalizowane zostały sposoby radzenia sobie bohaterów z okrucieństwem świata. Penelopa odreagowywała ustawiając w pracy wokół siebie misiaczki i inne kolorowe rzeczy, ubiór też wydaje się być stosownym do przyjętej przez nią postawy. Mam wrażenie, że jej postać wprowadza dużo humoru i dystansu do treści serialu i jakkolwiek może irytować, to mi się ona podoba.
W jednym z odcinków była scena, w której przeanalizowane zostały sposoby radzenia sobie bohaterów z okrucieństwem świata. Penelopa odreagowywała ustawiając w pracy wokół siebie misiaczki i inne kolorowe rzeczy, ubiór też wydaje się być stosownym do przyjętej przez nią postawy. Mam wrażenie, że jej postać wprowadza dużo humoru i dystansu do treści serialu i jakkolwiek może irytować, to mi się ona podoba.
Świetna konwencja odcinka, powiew świeżości jeżeli chodzi o pomysł i wykonanie . Spojrzenie oczami psychopaty, który pomimo tego że sam jest ofiarą, to nie jest tak "uczłowieczony" jak główny bohater Dextera. A co za tym idzie bardziej prawdziwy.. Ten odcinek osłodził moje poprzednie rozczarowanie
Świetna konwencja odcinka, powiew świeżości jeżeli chodzi o pomysł i wykonanie . [color=white]Spojrzenie oczami psychopaty, który pomimo tego że sam jest ofiarą, to nie jest tak "uczłowieczony" jak główny bohater Dextera. A co za tym idzie bardziej prawdziwy.[/color]. Ten odcinek osłodził moje poprzednie rozczarowanie :)
Tak, kapitalny odcinek. Podobał mi sie wyjątkowo, gdyż komiksy odgrywały w nim ważną rolę, a lubię ten rodzaj twórczości. Pięknie wprowadzono stylistyczne nawiązania do "Sin City" - te zabawy czernią i bielą z dodatkiem trzech barw podstawowych: niebieskiego, żółtego, no i oczywiście czerwonego.
No i te pytanie najważniejsze: czy każdy z nas jest zdolny do takiej przemiany?
Tak, kapitalny odcinek. Podobał mi sie wyjątkowo, gdyż komiksy odgrywały w nim ważną rolę, a lubię ten rodzaj twórczości. Pięknie wprowadzono stylistyczne nawiązania do "Sin City" - te zabawy czernią i bielą z dodatkiem trzech barw podstawowych: niebieskiego, żółtego, no i oczywiście czerwonego.
No i te pytanie najważniejsze: czy każdy z nas jest zdolny do takiej przemiany?
tez stawialam jeszcze do niedawna CSi na pierwszym miejscu porownujac te dwa seriale...
Teraz zdecydowanie wole CM jest ciekawszy a na CSI coraz czesciej zdarza mi sie przysnac :mrgreen:
chociaz to nadal swietny serial to mysle ze zgubil gdzies swoja swiezosc
CM wciaga jak narkotyk
tez stawialam jeszcze do niedawna CSi na pierwszym miejscu porownujac te dwa seriale... Teraz zdecydowanie wole CM jest ciekawszy a na CSI coraz czesciej zdarza mi sie przysnac :mrgreen: chociaz to nadal swietny serial to mysle ze zgubil gdzies swoja swiezosc CM wciaga jak narkotyk
I to nawet tych, co oglądają dopiero od trzeciego sezonu. Czyli na przykład mnie
(Choć przyznaję, że coraz bardziej niepokoi mnie moja skłonność do filmów, książek i seriali o psychopatach: skończyłem właśnie książkę Kathy Reichs "Deja Dead", która zresztą stała się inspiracją dla twórców serialu "Bones", a czytam "W ciemnościach strachu" Maxima Chattama - ogólnie zgroza )
I to nawet tych, co oglądają dopiero od trzeciego sezonu. Czyli na przykład mnie :)
(Choć przyznaję, że coraz bardziej niepokoi mnie moja skłonność do filmów, książek i seriali o psychopatach: skończyłem właśnie książkę Kathy Reichs "Deja Dead", która zresztą stała się inspiracją dla twórców serialu "Bones", a czytam "W ciemnościach strachu" Maxima Chattama - ogólnie zgroza :wink: )
Ale rozumiem, że inaczej to wygląda od strony stałych oglądaczy.
JUZ ZASYSAM
.